W miniony poniedziałek nasze Muzeum Regionalne opuścił Salvador Dali. Z żalem niekłamanym pożegnali go wszyscy miłośnicy prawdziwej sztuki. W pamięci zwiedzających pozostała sztuka przez duże S, w Muzeum – wysoko podniesiona poprzeczka.
Nie ukrywam, że chciałbym nadal podnosić ją wysoko i są już pewne pomysły, jednak za wcześnie jeszcze by mówić o nich więcej. Tym bardziej, że nie byłaby to kwestia miesięcy, czy roku, ale przynajmniej kilku lat. W tej chwili, jako Muzeum, zależy nam przede wszystkim na utrzymaniu poprzeczki na poziomie dotychczasowym.
Na co więc mogą liczyć zwiedzający w najbliższym czasie?
Jutro otwieramy ekspozycję „Niewidzialna mapa Wrocławia”, będącą dziełem Ośrodka Postaw Twórczych we Wrocławiu. Przedstawia ona fotografie charakterystycznych miejsc we Wrocławiu wybranych przez osoby niewidome. Są one opisane słownie, także alfabetem Brailea, a za pomocą urządzeń odsłuchowych można zapoznać się z dźwiękami, za sprawą których „widzą” te miejsca osoby niewidome, bądź ociemniałe. Wprawdzie rzecz dotyczy Wrocławia, jednak chodzi o samą ideę, a z drugiej strony jest to kontynuacja naszej kilkuletniej tradycji pokazywania mieszkańcom i osobom przyjezdnym, także sztuki tworzonej przez osoby niepełnosprawne.
Ciekawie zapowiada się Muzealna wiosna.
We współpracy głównie z Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie zaprezentujemy ekspozycję - mówiąc najogólniej - broni. W tej chwili jesteśmy na etapie ustaleń, jakie eksponaty zostaną nam wypożyczone. Będzie też można zobaczyć m.in. broń białą ze zbiorów naszego Muzeum, w tym XVI-wieczny rapier znaleziony w trakcie badań archeologicznych przy ul. Legnickiej. Ta wystawa potrwa do lipca. Od sierpnia natomiast chcemy pokazać wystawę archeologiczną, która pierwotnie miała prezentować rezultaty ubiegłorocznych wielkich wykopalisk w rejonie Kostomłot, prowadzonych tam przez Uniwersytet Wrocławski w związku z przebudową autostrady. Rozszerzyliśmy jednak jej zakres do najnowszych odkryć archeologicznych w Środzie Śląskiej i okolicach. Tak więc Kostomłoty będą nie tematem wiodącym, ale integralną częścią większej ekspozycji.
Będzie to okolica bliższa, czy niekoniecznie?
Kościół świętego Andrzeja – to ta najbliższa. Z nieco dalszej, grodzisko w Kadłubie, czy cmentarzysko z Jarząbkowic... Przy okazji tej wystawy, po przerwie związanej z Salvadorem Dali, powróci Mały Skarb Średzki.
W tym roku przypada 250 rocznica austriacko-pruskiej bitwy lutyńskiej. Swój udział w obchodach będzie miało także nasze Muzeum.
Tak jest. 5 grudnia, dokładnie w dniu rocznicy, otworzymy wystawę połączoną z dwudniową konferencję naukową, organizowaną wspólnie z Instytutem Historii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Dokumenty i mapy to tylko część tej wystawy. Co jeszcze?
Prawdopodobnie broń, umundurowanie, elementy oporządzenia i wyposażenia obu armii tamtej epoki. Co więcej, przy okazji tej rocznicy chcemy przeprowadzić archeologiczne badania powierzchniowe terenu bitwy, i mamy nadzieję odkryć jakieś pozostałości tamtych działań, co mogłoby uatrakcyjnić jubileuszową wystawę.
Planujecie także ekspozycje nieco mniejsze.
Ten rok jest rokiem generała Andersa i w jego obchody stosowna ekspozycją chcemy się wpisać z Towarzystwem Miłośników Ziemi Średzkiej, z inicjatywy Wojciecha Kopacza i we współpracy z wrocławskim Muzeum Militariów. Odbędzie się także wystawa związana ze Świętem Wina.
Będziemy oczekiwać. Dziękuję za rozmowę.
