Do świąt Wielkiej Nocy przygotowujemy się w sposób rozmaity. Jedni, począwszy od pierwszego dnia Wielkiego Postu, inni dopiero od Wielkiego Czwartku – początku tryduum paschalnego, jeszcze inni – od wielkich zakupów, rozpoczynających się około przedświątecznego piątku.
Powrót do przeszłości
- Prawdziwe piekło – krótko stwierdza znajomy duchowny, przyglądający się w piątkowy ranek ludzkiej fali i sznurowi samochodów, przecinających centrum miasta we wszystkich możliwych kierunkach. Spotkamy się pod wieżą kościoła św. Andrzeja. Stąd widać wszystko jak na dłoni.
- Mozę byś się ch..., k..., zatrzymał?! – to jedna z dwóch młodych kobiet przecinających ul. Legnicką na skos, zwraca się do kierowcy auta, przed którym się przeciska.
- Ale tu nie ma pasów – próbuje usprawiedliwiać Bogu ducha winnego kierowcę, kobieta czekająca na nie po drugiej stronie ulicy.
- No i ch... z tego! – ucina krótko ta pierwsza, lawirując wśród ledwo jadących aut.
Tworzące się co chwilę korki, szczególnie przy przejściach dla pieszych, to wielkopiątkowa rzeczywistość.
Samochodów jest rzeczywiście dużo, jednak ludzi zdecydowanie więcej. Chociaż droga krzyżowa ulicami miasta ma się rozpocząć dopiero wieczorem, jednak dla wielu mieszkańców rozpoczęła się wraz z otwarciem pierwszych sklepów. Najbardziej męczące są oczywiście mięsne. Przed niektórymi kolejki jak za dawnych czasów – powrót do przeszłości – dosłownie i w przenośni.
Powrót do przeszłości - dosłownie i w przenośni. Fot. WFP
Wesołych świąt, Krzysiu!
Nie jest łatwo na schodach do biedronki. Tu jednak, mimo wszystko, jest wiosennie. To za sprawą reklamówek w wiosennym żółtym kolorze. Im siaty bardziej wypchane, tym bardziej żółć intensywna. Ze sklepowych półek, oprócz chleba i mięsa najszybciej znika tarty chrzan i twaróg na świąteczne serniki. Nie lepiej jest na targu. Tu chyba najlepiej schodzą jaja.
Niektórzy starają oprzeć się zakupowemu amokowi. Pan Gienek i pani Krysia (imiona zmienione – przyp. red.) przysiadają na pobliskim murku. Pod ich nogami, wśród młodej trawy na pokuszenie wodzi flaszka nalewki. Jak się okazuje pan Gienek daje się uwieść. Uwieść, wykorzystać i sponiewierać. Może z godzinę później, z rozbitym nosem i zakrwawioną, podrapaną twarzą, jest widziany w centrum miasta. Próbuje się dostać do sklepu z alkoholem. Oparcia szuka na ścianach sąsiednich domów, nieporadnie, jak dopiero co wyklute pisklę...
Pan Gienek daje się uwieść... Fot. WFP
W sobotę jest już znacznie spokojniej. Mało aut, mało ludzi, w sklepach prawie bez kolejek. Tradycyjnie świątecznych akcentów nie brakuje w strzępkach rozmów, jakie można usłyszeć na ulicy:
- Krzysiu, dzień dobry! Dzień dobry i wesołych świąt, Krzysiu! – to pan uśmiechnięty, do innego pana – z malującym się na twarzy zmęczeniem.
- A ja mu nie podaruję! Nie i już, bo to kawał chama... – to jedna starsza pani z siatkami, do idącej z nią drugiej starszej pani (z siatkami).
*
A nazajutrz Chrystus Zmartwychwstał. I chociaż do świąt Wielkiej Nocy przygotowujemy się w sposób rozmaity, zmartwychwstał dla wszystkich tak samo...
