Postanowiliśmy więc sprawdzić ile „zarabiają” radni gminni i powiatowi w powiecie średzkim. Okazuje się, że nierówno, ale całkiem nieźle. Zgodnie z uchwałą Rad Gmin Malczyce i Miękinia, wysokość ryczałtowej diety przysługującej tamtejszym radnym podana jest w formie konkretnych kwot. Nieobecność malczyckiego radnego na sesji wiąże się z trzydziestoprocentowym cięciem diety.
Podobnie jest w gminie Udanin, z tym, że za nieobecność na sesji i posiedzeniach komisji radny traci dwadzieścia pięć procent. W Kostomłotach, Środzie Śl. i powiecie podstawą określenia wysokości diet dla radnych i sołtysów jest kwota bazowa określona w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. Nieobecność na sesji to dla średzkiego radnego odjęcie trzydziestu procent diety. W Środzie Śl. w przypadku zbiegu prawa do diety z dwóch tytułów radnemu przysługuje dieta jedna, ale wyższa. Natomiast za różnego rodzaju nieobecność (w zależności od tego czy są usprawiedliwione, czy nie, dieta ulega zmniejszeniu o 10-30 proc. W przypadku nieuczestniczenia radnego w pracach rady i komisji przez sześć miesięcy, traci on 100 proc. diety.
* Dane za maj 2006 w zaokrągleniu do pełnych dziesiątek
Jak widać, ci, którzy bycie radnym traktują czysto zarobkowo mają uzasadnione powody by kurczowo trzymać się tej posady.
Ciekawym doświadczeniem było zdobywanie powyższych danych. Gmina Udanin bez problemu podzieliła się skanem stosownej uchwały. W przypadku Kostomłot informacji udzielono od ręki, przez telefon. Skarbnik gminy Środa Śl. szczegółowe dane na piśmie przekazał nam w niespełna pół godziny. Malczyce podzieliły się swoją uchwałą także od ręki. Podobnie jak Miękinia, gdzie uzyskanie telefonicznej informacji zajęło niespełna minutę.
Powiat natomiast pokazał, gdzie jest miejsce petenta. Otrzymanie potrzebnych danych wiązało się z wizytą u sekretarza, w księgowości, a następnie z koniecznością wystosowania pisemnej prośby do starosty. Pismo nasze okazało się sformułowane niewłaściwie (jak wiadomo – pomyłka ludzka rzecz). Odpowiedzi, łapiąc za słówka, udzielono na zasadzie: wiemy o co chodzi, ale, że pytanie sformułowano źle, więc odpowiemy źle.
Coś w rodzaju tzw. strajku włoskiego. I żeby było ciekawie, odpowiedź sygnowana podpisem starosty nie zawierała najmniejszej wskazówki, co petent powinien w piśmie poprawić by otrzymać odpowiedź, o jaką mu chodzi. Dopiero dzięki podpowiedzi jednego z urzędników mogliśmy pismo zredagować właściwie. Chodziło o... zamianę określenia: „dieta za udział w sesji w maju”, na „dieta za maj”. Ostatecznie uzyskanie informacji w starostwie trwało sześć dni roboczych. Ale czegóż się nie robi dla czytelników...
Podsumowując: stawka w wyścigu wyborczym, jaki na dobre rozkręci się po wakacjach, jest wysoka. Dlatego warto zastanowić się raz jeszcze zanim zagłosujemy na pana X, czy panią Y, czy akurat oni zasługują na nasz głos przybliżający ich do „drugiej pensji”.
