Jak co roku, również i tym razem zjazd 3 czerwca rozpoczął się Mszą św. w intencji mieszkańców oraz za zmarłych spoczywających na cmentarzu w Bukówku.
Następnie grupa wraz z ks. proboszczem Januszem Głąbą udała się pod kapliczkę Matki Boskiej, a później nad staw, gdzie rozpoczęło się wspólne biesiadowanie przy stole, podczas którego w miłej i sympatycznej atmosferze wspomina się dawne dzieje Ligotki. Co ciekawe, w zjazdach biorą również udział potomkowie byłych rodów Ligotki, a każde spotkanie jest odnotowywane w kronice Bukówka przez Mariannę Galas.
Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana jest w 1330 r. jako samodzielna wieś należąca do okręgu średzkiego i księstwa wrocławskiego. W ciągu swoich dziejów miała wielu właścicieli ziemskich. Według spisu z 1845 r. w Ligotce było 15 domów, 97 mieszkańców, 1 folwark i 166 ha ziemi, działały tu młyn, wiatrak i gorzelnia. Na uwagę zasługuje również piękny pałac. Nieznany jest los powojenny byłych mieszkańców - Niemców. Nową historie Ligotki piszą potomkowie pierwszych polskich przesiedleńców, którzy głównie pochodzili z rzeszowskiego, najwięcej z Malawy.
W 1937 r. Ligotka została włączona do Bukówka. Mieszkańców Ligotki cechowała jedność pokoleniowa przekazywana dzieciom. Dzięki temu do dziś dnia pięknie podtrzymywana jest tradycja rodzinnych zjazdów organizowana z wielkim zaangażowaniem i pieczołowitością, w czerwcu każdego roku.
