Do Środy Śląskiej przyjechała Pani w 1960 roku, gdzie od początku związała Pani swoje życie zawodowe z lokalną służbą zdrowia. Opowie nam Pani o tym więcej?
- Przyjechałam tutaj, jak skończyłam studia i przez 16 lat pracowałam w średzkim sanepidzie. Tam byłam bakteriologiem i parazytologiem. Z wykształcenia jestem biologiem-biochemikiem. Trzy lata po śmierci męża zaczęłam pracę w ZOZ-ie [Zakład Opieki Zdrowotnej – przyp. red.] jako kierownik działu diagnostyki laboratoryjnej i tam pracowałam 22 lata. Dodatkowo pracowałam jeszcze w szkole na kontrakcie w Technikum Ekonomicznym i tam uczyłam chemii. Później w Liceum Medycznym w Środzie Śląskiej uczyłam przedmiotów około-medycznych. W sumie w szkole pracowałam około 27 lat.
- Sporo było tych stanowisk i miejsc pracy w Pani życiu. A jak zaczęła się Pani działalność społeczna tutaj na Ziemi Średzkiej?
- Jak przyszłam do pracy w sanepidzie odbywały się wybory do Powiatowego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, który obejmował wszystkich pracowników służby zdrowia. Pierwsze zebranie było w marcu 1961 r. i ja na tym zebraniu zostałam przewodniczącą (śmiech) i byłam nią kilka kadencji. Tam zajmowałam się dosłownie wszystkim i to był właściwie początek mojej działalności społecznej w Środzie Śląskiej.
- Czyli Prezesem Klubu Seniora została Pani już po kilkudziesięciu latach działalności społecznej, coś Panią najwyraźniej ciągnęło w tym kierunku.
- Byłam w wielu organizacjach, stowarzyszeniach, chociaż nigdy w żadnej partii (śmiech). Ja jak ten kot, swoimi drogami. Potrafiłam stawić czoła dyrektorowi, sekretarzowi partii, księdzu i każdemu innemu. Zawsze miałam swoje zdanie. Miałam nawet propozycję wstąpienia do partii. Ale jej nie przyjęłam. Bo nigdy nie zgodziłabym się na to, żeby ktoś kazał mi głosować za czymś, czemu jestem przeciwna. Swego czasu byłam nawet ławnikiem w sądzie. Czasem się śmieję, że chyba urodziłam się z kodem genetycznym społecznika. Zawsze, jak prowadziłam jakąś działalność, to społeczną.
